معجزه
یه روزایی تو زندگیت هست که فکر میکنی اگه اون روزها پیش بیاد حتما معجزه شده ،بعد میخندی با خودت و مطمین میشی که خیلی خیال بافی چون معتقدی تو این دوره زمونه معجزه هم مال از ما بهترونه. به اون چیزایی که داری قانع هستی اما همیشه فکر و ذهنت پیش اون معجزهه هست، آخه دیگه فکر کردن به اون چیزی که دوست داری داشته باشی که احتیاج به معجزه نداره. بارها زندگیت رو مرور میکنی ، از خدا گله میکنی، میگی :جواب این همه زحمت و صبر چی شد پس؟؟؟ازش میپرسی چرا اونایی که بنظرت استحقاق ندارن به اون چیزی که میخوان میرسن اما تو و شریک زندگیت که تاحالا واسه کسی نه بد خواستین نه در حق کسی بد کردین و نه حروم خوردین و نه مال کسیو، نه؟؟؟؟ اما در نهایت بازهم خدار...